Evolutie cultuurhistorische boerderij-typologie
Om de bebouwing aan te laten sluiten met de bebouwing in de omgeving is gekeken naar het lokaal veel voorkomende archetype van de boerderij. De oudste typologie van de omgeving is het archetype; de primitieve hut. De primitieve hut was een multifunctioneel gebouw, onder één groot dak, waarin werd gewoond. Hierin bevonden zich echter ook het vee en de opslag van de oogst. Als afgeleide hiervan ontstond de traditionele boerderij, nog steeds onder één dak maar met functionele scheidingswanden. Door de grootschalige ontwikkeling van de boerderijen ontstonden erven met meerdere monofunctionele opstallen. De evolutie van het archetype boerderij is toe aan een nieuwe stap die meer samenhangt met de natuur. Een typologie waarin gebouw en natuur meer in elkaar overlopen. Het nieuwe gebouwtype moet enerzijds worden beschouwd als landschap en anderzijds als gebouw.
Symbiose gebouw en omgeving
De toe te voegen bebouwing wordt verdeeld in drie kleinere eenheden waardoor het geheel geen blokkade voor het omliggende gebied vormt. Tussen de bebouwing zijn mooie zichtlijnen naar het gebied met de raatstructuren te zien. Het nieuwe erf betreft een natuurlijk landschap dat tegen de bebouwing oploopt, waardoor de grens tussen knooppunt van grote wegen en de entree van het gebied door middel van kleinere wegen vervaagt. Natuur en bebouwing lopen in elkaar over. Hierdoor is het mogelijk om ook op de gebouwen te komen voor een vergezicht over het landschap.
